Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Stipa eriocaulis & Paeonia officinalis

fotò
fotò
Bauco-à-plumet(-de-la-cambo-lanudo)

Stipa eriocaulis

Poaceae Graminaceae

Àutri noum : Péu-de-sant-Jan, Lanceto, Chavus d'ange.

Noms en français : Stipe à tige laineuse, Plumet de France.

Descripcioun :
Aquesto bauco-à-plumet trachis dins li colo e mountagno sus cauquié dessus 600 m. Es uno planto eisado de recounèisse emé si grand plumet vo péu-de-sant-Jan. Pamens la classificacioun s'es un pau coumplicado e fau espicha de proche li péu de la lemma (qu'èi dessus ço que lis ancian apelavon la lanceto, vèire çai-contro) que dèu agué la ligno de péu dóu mitan (d'esquino) courteto e li dóu dessouto longo ; En mai d'acò dèu pas i'agué de long péu sus li jóuini fueio. Coumpara emé lis àutri bauco-à-plumet.

Usanço :
Bessai que lis enfant mandavon li grano pourtado pèr lou plumet coume de pichòti lanço ? Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Grando erbo
Taio : 25 à 80 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Stipa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 25 à 30 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 600 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à juliet

Liò : Tepiero roucaiouso - Roucas
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Éuroupenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Stipa eriocaulis Borbás, 1878

fotò
fotò
Péuno

Paeonia officinalis

Paeoniaceae

Àutri noum : Pòni, Piéuno, Pivòni, Coucarèu, Roso-d'ase.

Nom en français : Pivoine officinale.

Descripcioun :
La péuno, o roso-d'ase, trachis dins li bos clar de colo e de relarg mountagnen subretout dins la partido dóu levant de Prouvènço preaupenco. En flour es eisado de la recounèise e peréu en fru emé si dos fouliculo. Li cambo crebon l'ivèr. La subsp. de Prouvènço, ié dison huthii qu'es uno meno di proun peludo.

Usanço :
P. Lieutaghi, (op.cit. p. 418) raporto que la tisano de flour ajudo à dourmi. La péuno èro cultivado à l'Age Mejan coume remèdi (racino) contro lou mau-de-la-terro (epilepsìo). L'estùdi de la planto a mes en evidènci d'ùni mouleculo (paeniflorino et paenol) emé de prouprieta analgesico, sedativo e antispasmoudico.

Port : Erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Paeonia
Famiho : Paeoniaceae



Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 à 12 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun

Liò : Bos clar - Esclargido
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Paeonia officinalis L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
RR
ges
ges
C
R
RR

Stipa eriocaulis & Paeonia officinalis

ges
ges
C
R
ges
CC
CC
CC

Coumpara Bauco-à-plumet(-de-la-cambo-lanudo) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Péuno emé uno autro planto

fotò